Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2008

Ηλίθιοι ή καθάρματα = επικίνδυνοι

Αυτή τη στιγμή, είναι σε εξέλιξη η μαζική αεροπορική επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Οι Ισραηλινοί είναι ηλίθιοι - ή απλώς καθάρματα. Αν δεν καταλαβαίνουν ότι από δω και πέρα, θα ξεσπάσει πάλι ένας μακρόχρονος κύκλος επιθέσεων αυτοκτονίας μέσα στο Ισραήλ, είναι ηλίθιοι . Αν το καταλαβαίνουν και απλώς δεν τους ενδιαφέρει, είναι καθάρματα . Σε κάθε περίπτωση, είναι επικίνδυνοι . Οι ηλίθιοι αυτόκλητοι απολογητές του Ισραήλ, θα σπεύσουν πάλι (και στην Ελλάδα), να μηρυκάσουν τις δικαιολογίες για "νόμιμη άμυνα απέναντι στην τρομοκρατία". Για τους ίδιους λόγους που προαναφέρονται, κι αυτοί ή ηλίθιοι, ή καθάρματα είναι. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να βρω άλλη ερμηνεία... ------------- Προσέξτε ότι δεν αναφέρομαι στα αθώα θύματα (μαζική πλειοψηφία) μεταξύ των Παλαιστινίων - δεν χρειάζεται. Η κακοήθεια (όπως ο καρκίνος δηλαδή) του Ισραήλ στην περιοχή, αναδεικνύεται επαρκώς από το τι προκαλεί στους δικούς του πολίτες. ------------- Υ.Γ. Μια σκέψη είναι, ότι τρέχουν να προλάβουν

Ιδέες?

Εικόνα
Παρακολουθώ με θυμό και άγχος τις συνεχιζόμενες αντιδράσεις των νέων... To "κράτος σκοτώνει" λένε... Σώώώώπα!! Τώρα τ' ανακάλυψαν; Όταν (υποτίθεται ότι) μελετούσαν Αντιγόνη, δεν το κατάλαβαν; Μπας και πέρασαν τον Προμηθέα Δεσμώτη για persona του World of Warcraft; Σύνθημα της ΚΟΕ: Η Χρυσή Αυγή να γίνει παράνομη. Τι λες ρε μεγάλεεεεε; Να τους κάνουμε γκέτο, να τα λένε μεταξύ τους, να αποκτήσουμε ακροδεξιά τρομοκρατία στο τέλος. Χώρια που αυτή η άποψη είναι τρομερή: τους σταλινικούς δηλαδή γιατί να τους αφήσουμε τότε; Οι νέοι/νέες, αυταρχικό σύστημα μάθανε, αυταρχικό σύστημα αναμασούν. Μηρυκάζουν δηλαδή. "Να πάτε στα μαθήματα", λένε οι μεν, "δεν πάμε πουθενά" απαντούν οι δε. "Διάλογος" σε δεδομένο πλαίσιο. Και δεν αμφισβητούν οι επαναστατημένοι νέοι το πλαίσιο, τις νόρμες του αμφισβητούν. Δεν καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για εγγενείς παθογένειες του συστήματος - νομίζουν ότι πρόκειται για απλές βλάβες. Γι' αυτό και είναι επαναστατημένοι, αλλ

Σχέσεις

Εικόνα
Να το πω από την αρχή: είμαι εξίσου περήφανος για το ποιοι άνθρωποι με εκτιμούν, όσο και για εκείνους που με αντιπαθούν ή και με απεχθάνονται . Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να αρέσω σε εκείνους που δεν μου αρέσουν. Και δεν το κάνω. Αντίθετα, φροντίζω να είμαι αντιπαθητικός και σπαστικός. Δεν είναι πως δεν μπορώ να το συγκρατήσω, είναι απλώς ότι δεν θέλω . Υπάρχουν βέβαια συμφέροντα και συμβάσεις - "ποτέ δεν ξέρεις ποιόν μπορείς να χρειαστείς" λένε... Αλλά πάλι, αυτός που χρειάζομαι περισσότερο απ' όλους, είμαι εγώ ο ίδιος. Κι αν εγώ δεν μπορώ να είμαι (αυτό που ο Heidegger αποκαλούσε "το αυθεντικό Είναι"), τότε πως μπορώ να είμαι το "Είναι-στον-κόσμο"; (του ιδίου). Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει είμαι τόσο καλός (ή κ ά λος) σ' αυτά που κάνω, που - ακόμα και αντιπαθή - να με ανέχονται. Αλλά, κανένα πρόβλημα: οι απαιτήσεις μου από τον εαυτό μου είναι εξαιρετικά υψηλές και είμαι εν γένει ανελέητος απέναντί μου (ευτυχώς είμαι πολύ ελαστικός στου

Έχουμε πόλεμο;

Δείτε αυτό - από Βραζιλία... Όποιος έχει όπλο, αυτόματα το βγάζει - και μετά, χτυπάει το κεφάλι του, αλλά είναι αργά. Αν έχουμε πόλεμο, να το ξέρουμε να οπλοφορούμε κι εμείς - όχι ψοφάμε κι έτσι, σαν τα πρόβατα... Αλλιώς, ας αφοπλιστούν όλες οι μονάδες τάξης της ΕΛΑΣ, μπας και στρώσει λίγο η κατάσταση.

Οργή

Εικόνα
Τι γίνεται μ' αυτή την οργή στους δρόμους; Και τι είναι η οργή ; Ο Gregory Bateson, πρότεινε το θεωρητικό πλαίσιο του διπλού δεσμού (double bind). Στα πλαίσια της έρευνάς του σχετικά με τη σχιζοφρένεια, κατέληξε ότι μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η λειτουργία του εγώ, .. .είναι ακριβώς η λειτουργία διάκρισης επικοινωνιακών καταστάσεων είτε μέσα στον εαυτό, είτε ανάμεσα στον εαυτό και του άλλους . Αν καταλαβαίνω καλά, αυτό σημαίνει απλώς ότι μπορώ να ξεχωρίσω τι είναι σκέψη μου, και τι είναι πραγματικό γεγονός - τι είναι δημιούργημα της φαντασίας μου και τι "πραγματικότητα". Στη συνέχεια, θεώρησε ότι μια χωρίς νόημα συμπεριφορά από την πλευρά της μητέρας, μπορεί να δημιουργήσει το υπόβαθρο για τη σχιζοφρένεια, μέσω της ανάπτυξης του προτύπου που ονόμασε διπλό δεσμό . Αν δηλαδή, το παιδί δεν μπορεί να συντονιστεί με το πρόσωπο που το ανατρέφει (=κοινωνικοποίηση φάση πρώτη), αν ό,τι και να κάνει η αντίδραση (του κηδεμόνα) είναι απρόβλεπτη τότε παρουσιάζεται το εξής φαινόμενο: δε